میکروفون

میکروفون یکی از دستگاه‌های الکترونیکی است که برای ضبط صدا و تبدیل آن به سیگنال الکتریکی استفاده می‌شود. این دستگاه در سال ۱۸۷۷ توسط اِمیل بِرلینر (Emile Berliner) اختراع شده است و از آن پس به عنوان یکی از ابزارهای اساسی در صنعت موسیقی، فیلم‌سازی، صدابرداری‌ها و سایر بخش‌هایی که نیاز به ضبط صدا داشته باشند، استفاده می‌شود.

 

میکروفون‌ها در دو نوع دینامیک و الکترواستاتیک تولید می‌شوند. در دینامیک، صدای ورودی به وسیله یک مگنت و یک دیافراگم تولید می‌شود که در حال لرزش است. در الکترواستاتیک، دیافراگم به عنوان یک تونر عمل می‌کند و تغییرات فشار هوا را به یک کپسول الکتریکی منتقل می‌کند. هر دو نوع میکروفون دینامیک و الکترواستاتیک دارای ویژگی‌های خاصی هستند و برای کاربردهای مختلف استفاده می‌شوند.

 

باید به چند عامل توجه کرد. از جمله این عوامل می‌توان به توان خروجی، الگوی جهتی، حساسیت و نویز اشاره کرد. در انتخاب میکروفون مناسب، باید با توجه به نیاز و کاربرد، همه این عوامل را در نظر گرفت.

 

همچنین در انتقال سیگنال صوتی از میکروفون به دستگاه ضبط، کابل‌ها نقش مهمی دارند. کابل‌ها باید با کیفیت مناسبی باشند تا سیگنال به درستی و بدون تداخل منتقل شود.

 

در کل، این محصول یکی از ابزارهای اساسی در ضبط صدا و تولید موسیقی است. در انتخاب و استفاده از میکروفون، باید به ویژگی‌های آن توجه کرد و با توجه به نیاز و کاربرد، میکروفون مناسب را انتخاب کرد.